Ο Δημήτρης Τσαγκάρης μιλά για τον προϋπολογισμό του 2024, την εικόνα της ελληνικής οικονομίας και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο.

Ο προϋπολογισμός είναι βασισμένος στο πρόγραμμα που έχει εξαγγελθεί αλλά και τις δεσμεύσεις που έχουν προκύψει στο μεταξύ, επεσήμανε ο οικονομολόγος – σύμβουλος επιχειρήσεων Δημήτρης Τσαγκάρης στον Alpha Radio.
Μίλησε για την θετική εικόνα της οικονομίας που αποτυπώνεται στις εκθέσεις όλων των μεγάλων οίκων αξιολόγησης, αναγνώρισε πως μεγάλος εχθρός της κυβέρνησης είναι η μάχη με την καθημερινότητα και εμφανίστηκε υπέρ του νέου φορολογικού για τους ελεύθερους επαγγελματίες.
«Προφανώς είναι ένας προϋπολογισμός αβεβαιότητας, όπως είναι όλοι οι τελευταίοι προϋπολογισμοί, όχι μόνο ιδιαίτερα στην πατρίδα μας λόγω της μνημονιακής περιπέτειας, αλλά λόγω και ενός πολυδιάστατου δημοσιονομικού περιβάλλοντος το οποίο μεταβάλλεται και στην Ευρώπη, να μην ξεχνάμε. Δείτε ότι αν αύριο
το πρωί αποφασιστεί τελικά, όπως έχει ξεκινήσει μία σχετική συζήτηση, να εξαιρεθούν από τη διαδικασία του άμεσου
υπολογισμού στα ελλείμματα των αμυντικών δαπανών, αντιλαμβάνεστε ότι αυτό θα δημιουργήσει, αν συμβεί, ένα νέο δημοσιονομικό χώρο για την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση.
Ανάλογα θα συμβούν, αν διαφοροποιηθούν τα κονδύλια για την κλιματική αλλαγή για τις
φυσικές καταστροφές ή για το μεταναστευτικό, αναφέρομαισε τρία πεδία τα οποία επηρεάζουν ιδιαίτερα την ελληνική δημοσιονομική τάξη πραγμάτων. Ωστόσο κανείς δε μπορεί να κλείσει τα μάτια στις αξιολογήσεις των διεθνών οίκων και τα σχόλιά τους για την ελληνική επικράτεια, δε μπορείς κανείς να κλείσει τα μάτια στο σχόλιο ένας κορυφαίου παγκοσμίου βεληνεκούς πλέον Έλληνα επιχειρηματία και όχι κρατικοδίαιτου, όπως είναι ο Μυτιληναίος, που λέει ότι η Ευρώπη δεν έχει ηγέτη σαν το Μητσοτάκη. Θέλω να πω ότι ο Economist φέρνει την Ελλάδα στις πρώτες 35, και είναι και η Standard n Poors και άλλοι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης που εκθειάζουν το προφίλ της ελληνικής οικονομίας».
Το ζητούμενο είναι η σύγκληση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο «Βεβαίως είναι μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση, το είπε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην Βουλή στη χθεσινή του ομιλία, ότι το μέγα ζητούμενο πλέον είναι η σύγκληση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, η σύγκληση της Ελλάδας με την Ευρώπη, γιατί πήγαμε στο ευρώ για την ευρωζώνη και τελικά πτωχεύσαμε, όπως όλοι θυμόμαστε, το 2010. Επομένως το μέγα στοίχημα είναι αυτό, είναι η καθημερινότητα με έναν ασαφή και δαιδαλώδη δημόσιο τομέα, ο οποίος αντί να εξυπηρετεί, συνήθως ταλαιπωρείτον πολίτη και ελλείψει και σοβαρής αντιπολίτευσης, με την έννοια σοβαρής αντιπολιτευτικής φωνής θέλω να πω εγώ διότι είδα και στη βουλή πολύ ήπιους τόνους, βλέπω μία εικόνα
Προεδρικής Δημοκρατίας στην ελληνική βουλή, είναι σαν να έχει αλλάξει de facto η κοινοβουλευτική δημοκρατία, διότι βλέπουμε ένα πρωθυπουργό ο
οποίος καταφέρνει να αποσπά τις θετικές ψήφους και άλλων παρατάξεων, έχει εννιά παρατάξεις σήμερα η Βουλή και να μην υπάρχει ένας αντιμητσοτάκης».
«Οπότε ο πόλεμος της κυβέρνησης με την καθημερινότητα θα πρέπει να είναι ακόμη πιο ισχυρός γιατί τα πραγματικά προβλήματα είναι αυτά τα οποία αντιμετωπίζει η καθημερινότητα είναι ακριβώς η ακρίβεια, ο πληθωρισμός κτλ. Ο προϋπολογισμός κάνει κάποιες πολιτικές επιλογές οι οποίες δεν αφήνουν τα χέρια της κάθε κυβέρνησης και τόσο ελεύθερα, αυτή την ώρα υπάρχουν κάποιες δικαστικές αποφάσεις οι οποίες πρέπει να ικανοποιηθούν σε ό,τι αφορά τις προσωπικές διαφορές, του συνταξιούχους κτλ, υπάρχει μία πολιτική επιλογή της κυβέρνησης για το ξεπάγωμα των τριετιών, υπάρχει μία υποχρέωση συγκεκριμένη στο δημοσιονομικό πλαίσιο που κινείται ο ελληνικός προϋπολογισμός το να εισφέρει στην πληρωμή των συντάξεων, υπάρχει αυξημένη συμβολή σε επίπεδο αμυντικών δαπανών, πολύ σωστά γίνεται η όποια πολιτική κριτική και ιδιαίτερα από τα κόμματα, αυτό είναι η δημοκρατία, αλλά ο σχεδιασμός δε γίνεται από μηδενική βάση».
«Ο προϋπολογισμός δεν αφορά τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα παρά μόνο σε μερικά σκέλη σε ό,τι αφορά τις δαπάνες του κράτους και σε ότι αφορά τις συντάξεις, κάποιες παροχές κτλ. Η δημοκρατία απαιτεί αυτή η ιεράρχηση των αναγκών, των πολιτικών επιλογών να γίνεται από τη βουλή και τα κόμματα και βεβαίως κυρίως στην εκάστοτε την κυβέρνηση από τον υπουργό εθνικής οικονομίας και επομένως όλοι μπορούμε να έχουμε μια διαφορετική άποψη στο οποιοδήποτε κονδύλι αλλά δεν είμαστε εμείς αυτοί που τελικά επιβάλουμε τις επιλογές αυτές. Αυτές γίνονται με βάση την ψήφο του ελληνικού λαού πάνω σε ένα προεκλογικά εξαγγελθέν πρόγραμμα το οποίο υλοποιείται με τον προϋπολογισμό. Στο φορολογικό οι πρόσφατες
παρεμβάσεις έχουν να κάνουν με την περαιτέρω ηλεκτρονικοποίηση του περιβάλλοντος που λειτουργεί η φορολογία στην Ελλάδα συν αυτή την πρόβλεψη για την συρρίκνωση της χρήσης των μετρητών, την εφαρμογή του pos παντού, το ηλεκτρονικό τιμολόγιο και μία νέα σειρά άλλων τέτοιων τεχνικών ρυθμίσεων και το ελάχιστο τεκμήριο εισοδήματος για επαγγελματίες. Με την έννοια ότι στην Ελλάδα καλώς ή κακώς υπάρχει ακόμη η φορολόγηση με βάση τα τεκμήρια, η ύπαρξη ενός τεκ-
μαρτού εισοδήματος στους ελεύθερους επαγγελματίες είναι μία σκέψη που άργησε να εφαρμοστεί, είναι μια σκέψη με δεδομένη την ύπαρξη τεκμηρίων, έχουμε τεκμήρια διαβίωσης και τεκμήρια απόκτησης της περιουσίας κτλ. Δε μπορεί κανείς να εξανίσταται, επειδή έγινε η σκέψη ότι μετά από 5 χρόνια αυτός που δηλώνει ελεύθερος επαγγελματίας δεν κερδίζει κατ’ ελάχιστον αυτό που κερδίζει ο ανειδίκευτος εργάτης».